فیستول پری لنف چیست و چگونه درمان می شود؟
فیستول پری لنف (PLF) پارگی در یکی از غشاهای جدا کننده گوش میانی و داخلی است که گاهی اوقات بهش فیستول گوش نیز می گویند. گوش میانی شما پر از هوا است. از سوی دیگر، گوش داخلی شما پر از مایعی است که پری لنف نام دارد. دریچه های بیضی و گرد گوش داخلی و میانی شما را از هم جدا می کند. که این دریچه ها معمولاً به وسیله غشاهای نازکی پوشیده شده اند.
این غشاها در اثر عوامل مختلفی ممکن است پاره شوند که این امر می تواند باعث شود مایع پری لنفاتیک از گوش داخلی به گوش میانی شما جاری شود. این نشت مایع از گوش داخلی به گوش میانی می تواند باعث تغییرات فشاری شود که بر تعادل و شنوایی شما تاثیر می گذارد.
فیستول پری لنف در اثر پارگی غشا دریچه بیضی یا گرد رخ می دهد که طی آن مایع گوش داخلی به گوش میانی نشت می کند
آنچه که خواهید خواند:
علائم فیستول پری لنف چیست؟
علائم فیستول پری لنف می تواند شامل موارد زیر باشد:
- احساس پری در گوش
- کم شنوایی ناگهانی یا سکته گوش
- کم شنوایی که می آید و می رود (کم شنوایی نوسانی)
- سرگیجه یا گیجی
- حالت تهوع مداوم و خفیف
- کاهش حافظه
- بیماری حرکت
- احساس عدم تعادل، اغلب به یک طرف
- سردرد
- زنگ زدن در گوش ( وزوز گوش)
علائم شما زمانی بدتر می شود که:
- تغییرات ارتفاع را تجربه می کنید
- وسیله سنگین بلند کنید
- عطسه
- سرفه
- خنده
- هنگام انجام تست تمپانومتری
برخی از افراد علائمی را تجربه نمی کنند، در حالی که برخی دیگر علائم بسیار خفیف دارند که به سختی قابل توجه هستند.
به خاطر داشته باشید که فیستول پری لنف معمولا فقط یک گوش را تحت تاثیر قرار می دهد. با این حال، ضربه شدید به سر می تواند در موارد نادر به فیستول پری لنف دو طرفه منجر شود.
چه چیزی باعث ایجاد فیستول پری لنف می شود؟
فیستول پری لنف ممکن است پس از تجربه ضربه به سر یا باروتروما (شامل تغییرات شدید و سریع فشار) اتفاق بیفتد. این تغییرات فشار شدید می‌تواند ناشی از طیف وسیعی از موارد، از جمله سفر هوایی، غواصی، زایمان و بلند کردن وسایل سنگین باشد.
سایر علل بالقوه عبارتند از:
- تجربه شلاق زدن
- سوراخ کردن پرده گوش
- قرار گرفتن در معرض صداهای بسیار بلند، از جمله تیراندازی یا آژیر، نزدیک به گوش
- عفونت های جدی یا مکرر گوش
- باد انداختن شدید در بینی
فیستول پری لنف در برخی موارد می تواند در بدو تولد نیز وجود داشته باشد. برخی از افراد گزارش می دهند که فیستول خود به خودی پری لنف بدون علت مشخص ایجاد می شود. با این حال، در این موارد، علت اصلی می‌تواند یک آسیب قدیمی یا چیزی باشد که علائم فوری ایجاد نکرده است.
فیستول پری لنف چگونه تشخیص داده می شود؟
تشخیص فیستول پری لنف ممکن است دشوار باشد. علائمی که پس از ضربه ظاهر می شوند، مانند سرگیجه، می توانند با شرایط دیگری مانند آسیب مغزی تروماتیک همراه با ضربه مغزی نیز مرتبط باشند.
علائم عمومی فیستول پری لنف نیز بسیار شبیه به بیماری منیر است (یک اختلال گوش داخلی که باعث اختلال در تعادل و کاهش شنوایی می شود). رویکردهای درمانی برای این دو بیماری متفاوت است، بنابراین مهم است که یک تشخیص دقیق از پزشک خود دریافت کنید.
آزمایش های لازم برای تشخیص فیستول پری لنف
برای محدود کردن علل بالقوه علائم شما، درمانگر ممکن است از آزمایشات مختلفی استفاده کند، از جمله:
- تست های شنوایی
- تست های تعادل
- سی تی اسکن
- اسکن های ام آر آی
- تست الکتروکوکلئوگرافی، که فعالیت گوش داخلی شما را در پاسخ به صداها بررسی می‌کند تا مشخص شود که آیا فشار مایع در داخل گوش داخلی وجود دارد یا خیر.
- آزمایش فیستول پری لنف، که حرکات چشم شما را در حین اعمال فشار به مجرای شنوایی خارجی ردیابی می کند.
معمولاً ترکیبی از تاریخچه پزشکی و نتایج آزمایش شما می تواند اطلاعات کافی برای تشخیص احتمالی فیستول پری لنف ارائه دهد. تایید ممکن است با استفاده از MRI یا سی تی اسکن یا با اکتشاف جراحی باشد.
فیستول پری لنف چگونه درمان می شود؟
بسته به علائمی که تجربه می کنید، چندین گزینه برای درمان وجود دارد. استراحت در بستر یا محدود کردن فعالیت به مدت یک تا دو هفته گاهی اولین رویکرد برای درمان است. اگر این منجر به بهبودی شود، درمانگر شما ممکن است استراحت بیشتر در بستر را توصیه کند تا ببیند آیا بهبود ادامه دارد یا خیر.
همچنین یک درمان نسبتاً جدید به نام تزریق پچ خون وجود دارد که ممکن است کمک کند. این ممکن است به عنوان اولین خط درمان استفاده شود. این درمان شامل تزریق خون خود فرد به گوش میانی است که به نوبه خود غشای دریچه معیوب را وصله می کند.
آیا فیستول پری لنف نیاز به جراحی دارد؟
درمانگر شما نیز ممکن است جراحی را توصیه کند، بویژه اگر به نظر می‌رسد درمان‌های دیگر مؤثر نیستند. این روش معمولا بین 30 تا 60 دقیقه طول می کشد. پرده گوش شما از طریق کانال گوش بلند می شود تا پیوندهای بافتی را بتوان روی غشای بین گوش داخلی و میانی قرار داد.
سرگیجه اغلب پس از جراحی بهبود می یابد، اما برخی تحقیقات نشان می دهد که کاهش شنوایی حتی با جراحی بهبود نمی یابد. پس از جراحی، مهم است که فعالیت خود را به مدت سه روز محدود کنید. و برای چند هفته تا یک ماه آینده، باید:
- از بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید
- از فعالیت‌هایی که می‌توانند باعث ایجاد فشار شوند، از جمله غواصی و بلند کردن وزنه اجتناب کنید
- هنگام خوابیدن زیر سرتان بلند باشد
پیروی از تمام توصیه های درمانگر پس از جراحی بسیار مهم است. دوره نقاهت ممکن است طولانی به نظر برسد، اما فشار دادن فیستول قبل از بهبودی کامل می تواند منجر به فیستول پایدار شود.
نتیجه گیری
تشخیص و درمان فیستول پری لنف می تواند چالش برانگیز باشد، اما تشخیص و درمان دقیق مهم است. در صورت بروز سرگیجه و کم شنوایی، حتی کاهش شنوایی جزئی، پس از آسیب گوش یا سر، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
برخی از فیستول های پری لنف با استراحت خود به خود بهبود می یابند، اما در برخی موارد ممکن است به پچ خونی یا جراحی نیاز داشته باشید. در حالی که خود این روش نسبتاً سریع است، حدود یک ماه طول می کشد تا به طور کامل بهبود یابد.
برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه شنوایی، درمان وزوز گوش و سرگیجه با شماره تماس ۰۹۱۹۷۶۹۸۱۲۸ تماس حاصل فرمایید.
